Als je kind experimenteert met drugs
Het is voor veel ouders een angstige gedachte: je dacht dat je je kind alles had geleerd over het gevaar van alcohol en drugs, en dat je kind met deze kennis op zak het dus nooit in zijn of haar hoofd zou halen om hiermee in aanraking te komen. En dan is je kind een jaar of 14, 15, en ineens ontdek je dat je zoon op feestjes vrolijk met de rest zit mee te blowen. Of dat je dochter een halve fles rum op een avond heeft weggeklokt. En nog erger; je kind heeft er ook nog eens over gelogen!
De gedachten en gevoelens die door je heen schieten op zo’n moment kunnen alle kanten op gaan: woede, verbijstering, angst, schaamte en nog veel meer. De vraag is echter: hoe ga je er vervolgens mee om. In dit artikel geven we je een paar nuttige tips.
Komt het nog wel goed?
Allereerst het belangrijk om meteen even die mogelijke gevoelens van schuld of schaamte aan te pakken. Je denkt misschien dat het door jou komt dat je kind deze keuzes maakt. Ben je te streng geweest of juist te soft? Komt het door de echtscheiding? Komt het omdat je kind jou wel eens dronken heeft gezien en nu denkt dat het oké is? Daarnaast kun je je schamen voor je kind. Ineens lijken de kinderen van je vrienden en familie allemaal perfecte engeltjes en vraag je je af of het met die van jou nog wel goed gaat komen.
Hoewel dit soort gedachten heel begrijpelijk zijn, heb je er niks aan en kun je ze het beste maar zo snel mogelijk aan de kant zetten. In de meeste gevallen heeft dit gedrag namelijk niks te maken met jou of je manier van opvoeden, maar is je kind terecht gekomen in een fase waarin hij of zij zelf keuzes gaat maken. Goed of slecht, als ze maar anders zijn dan de keuzes die jij ze hebt voorgelegd. Dit is een normaal proces in de overgang van het kind zijn naar jongvolwassene.
Deel je zorgen, maar maak het niet groter dan nodig
Ook angst is een emotie die vaak voorkomt wanneer je ontdekt dat je kind experimenteert met alcohol en/of drugs. Voor een deel is dit terecht. Beide middelen kunnen, als ze verkeerd of in grote hoeveelheden worden gebruikt, levensgevaarlijk zijn. Het is niet erg om je kind te laten zien dat je bent geschrokken en dat je je zorgen maakt. Het is echter belangrijk om het niet té groot te maken. Ook je kind een schuldgevoel geven over wat het met jou doet is geen effectieve manier om het gedrag van je kind te veranderen. Jouw gevoel is van jou. Daar zal je dus zelf iets mee moeten.
Boos worden maakt het niet beter (maar vaak juist erger)
De kans bestaat dat je het maar moeilijk kunt accepteren dat je ineens nauwelijks nog controle lijkt te hebben over het gedrag en de keuzes van je kind. De kans is ook groot dat je die frustratie omzet in woede. Dat je tegen je kind gaat schreeuwen, straf gaat geven en eindeloos lang gaat preken hoe het volgens jou wél hoort. Hoewel dit begrijpelijk is, is het goed te beseffen dat boos worden en preken eigenlijk nooit helpt. Het zal er eerder voor zorgen dat het de afstand tussen jou en je kind nog verder vergroot en je kind nog meer gaat liegen.
Wat werkt dan wel?
Het is niet fijn om te horen, maar het is niet meer aan jou. Je kind is op het punt gekomen dat het keuzes gaat maken waar jij geen invloed op hebt. Het beste wat jij kunt doen is luisteren en meedenken. En dat laatste alleen als je kind zelf aangeeft dat het daar behoefte aan heeft. In dat geval kun je vragen stellen: Hoe is je kind met deze middelen in aanraking gekomen? Wat vond hij of zij van die ervaring? Weet je kind wat de gevaren zijn en houdt hij of zij daar ook rekening mee? Probeer zo min mogelijk te oordelen, maar waar mogelijk begrip te tonen. Het is belangrijk dat je kind weet dat hij of zij ook over dit soort lastige onderwerpen met jou kan praten.
De eerste kenmerken van verslaving
Veel jongeren experimenteren met drugs, maar het percentage dat uiteindelijk verslaafd raakt is relatief laag. Ben je echt ongerust dat jouw kind verslaafd dreigt te raken, check dan of je deze kenmerken herkent bij je kind:
- je kind gaat steeds minder naar school en stopt met sporten of andere hobby’s
- je kind heeft geen contact meer met vrienden van vroeger
- je kind oogt dagelijks moe of afwezig
- je kind heeft steeds geen geld, maar lijkt niks te kopen
- je kind reageert in gesprekken steeds vaker agressief of juist volledig passief
Herken je veel van bovenstaande punten in het gedrag van je kind, kijk dan eens op de websites van Jellinek of Breider. Hier staat heel veel informatie over verschillende soorten verslavingen. Bij deze organisaties kun je ook terecht voor hulp en behandeling.